TITUS

I.

TITUS

Episcop. Bostrensis, in Ara bia Petraea, interfuit Concilio Antiocheno, A. C. 364. Obiit sub Valente, A. C. 378. Scripsit contra Manichaeos, libros 3. a Canisio editos. Alius auctor Commentariorum in Matthaeum et Lucam; Non enim poslunt esle prioris Titi, cum is passim citer Chrysostomum, Cyrillum et Pelusiotam, qui pueri erant, cum Titus moreretur, Bellarm. Sozom. l. 5. Histor. c. 14. Hieron. in Catal. etc.

II.

TITUS

Tribunus ptimo Maurorum, sub Maximino Imperatore, hic a militibus imperare coactus, post 6. mensium Impeium, ab iisdem occisus est. Vir de primis erga Rem pub. domi forisque laudabilis, Trebellius in eo. De uxore illius Calphurnia, diximus suô locô. Plenum nomen videtur fuisle Titus Quartinus, ex Herodiano, qui eundem Quartinum vocat, quem Titum Scriptores Latini. Salmas. ad loc.

III.

TITUS

clarissimus Romae Imperator Vespasiani ex Flavia Domitilla filius, Domitiani frater. A patre commissum sibi bellum Iudaicum, ad umbilicum perduxit, captâque Hierosolymâ, triumphum meruit. Successit Patri A. C. 79. Maecenas literatorum, literatus ipse. Dictus est amor, ac deliciae humani generis Tranquillo in eius vitâ, c. 1. Ubi vox deliciae una ex illis est, quas observat Casaubonus negotium faceslere Graecis interpretibus. Itaque ex iis alii omiserunt istô locô, ut Paeanius, qui ita vertit: Τὸ πλῆθος γοῦν αὐτὸν κοινὸν ἔρωτα προσηγόρευε. Alii pro ea posuerunt τρυφὴ cuius ramen dictionis similem usum non reperies apud eos, qui vere Ε῾λληνίζουσι. Suidas: Ω῾ς πρὸς ἁπάντων ἔρως τε καὶ τρυφὴ τȏυ θνητοῦ προσαγορευθην̑αι γεν´ους. Memorabilis est vox illius apud Suet. in eius vita, c. 8. Amici, hodie diem perdidi. Quod plenius explicat Themistius, Orat. 6. Τίτου τȏυ γενναίου τὸ λαμπρὸν καὶ μέγα ἐκεῖνο ῥῆμα, ὅτι, Τήμερον οὐκ ἐβασίλευϚα, οὐδὲν γὰρ εὖ ἐποίησα. Interfectum a Domitiano fratre A. C. 81. aetat. 41. Dio, ex eoque Zonaras, item alii, ut Suidas, notant, Sueton. tamen febri exstinctum adstruit, ut et Eutrop. Aurel. Victor, aliique minorum gentium historici. Ludi eius natalitii celebrari soliti sunt ad diem 9. Kal. Ian. Vide Theod. Marcilium ad Sueton.

IV.

TITUS

nomen viri, ad quem Epistolam 3. Capitum scripsit B. Paulus, cum in Creta eum reliquislet, ut oppidatim presbyteros constitueret. Praedicavit Euangelium, in Dalmatia, obiit in Creta, An. aetat. 84. eruditione, zelô, et laboribus, pro dafensione veraefidei, examlatis, inclitus. In sacram hanc Epist. exstant: Agricolae, item Alesii Commentar. in octav. Calixtus. Cocceius. Crameri Υ῾πομνήσεις. Crellii Socin. Praelectiones. Crocii Ioh. Comment. in 12. Cassell. A. C. 1638. Crocii Ludov. similiter, in octav. Bremae, A. C. 1620. Dalaei 2. Volum. Contion. Gall. in octav. genevae. Espensaei Commentar. Paris. A. C. 1567. Godeau. Heilbrunneri Loci Communes in octav. Lavingae A. C. 1588. Hieronymus. Hofmanni Commentar. in octav. Francofurt. ad Moenum, A. C. 1582. Magaliani Op. Hierarchicum, Lugd. A. C. 1609. Megandri Annotationes, Basileae, A. C. 1536. Quistorpius. Rhodomanni Comment. Ienae, in octav. 1597. Schenkii Enarratio, Lipsiae, A. C. 1542. Sculteti Observationes Gramm. Histor. Log. et Theologicae, in quart. Francof. 1624. Witebergae, 1630. Soto Maioris Commentar. in fol. Olysipponae, A. C., 1610. Wallis Expositio, in octav. Oxonii, A. C. 1656. Mens item sobratserio commendata in c. 2. v. 6. Oxonii, in octav. A. C. 1657.